Rastko Petrović (1898–1949) bio je srpski pesnik, pripovedač, esejista, putopisac, slikar, diplomata, likovni i književni kritičar. Rođen je u uglednoj i cenjenoj beogradskoj porodici. U jeku balkanskih ratova prekida školovanje i kao nesvršeni gimnazijalac odlazi na front, prelazi Albaniju i odlazi u Francusku, gde završava obrazovni proces. U Parizu se upoznaje i druži sa mnogim pesnicima, slikarima. Godine 1921. objavljuje humoristički roman iz života starih Slovena "Burleska gospodina Peruna boga groma". Zbirka pesama "Otkrovenje" pojavljuje se godinu dana kasnije. Tokom cele te godine aktivno deluje u Beogradu zajedno sa brojnim piscima poput Milana Dedinca, Marka Ristića, Tina Ujevića i dr. Oktobra 1926. godine postavljen je za pisara u Ministarstvu inostranih dela u Poslanstvu pri Vatikanu kod Milana Rakića, što mu omogućava putovanja po Italiji, Španiji, Francuskoj, Turskoj i Africi. Stoga će, 1930. godine, Petrović objaviti veličanstveni putopis pod nazivom "Afrika". Godinu dana kasnije objavljuje i knjigu "Ljudi govore". Od 1935. diplomatski život ga odvodi u Ameriku gde i umire 1949. godine u Vašingtonu. Posthumno je objavljen njegov roman "Dan šesti" (1961) kao i brojna rukopisna poezija i proza.