The Time Machine (ENG.)
Herbert Džordž Vels
Original, Novi naslovi, Akcija 3 za 1399
“Looking at these stars suddenly dwarfed my own troubles and all the gravities of terrestrial life.”
The Time Machine is not primarily a novel about time travel, time travel paradoxes and so forth. It is chiefly a speculation on the far future of humanity and, closer to home, about class conflict and the evolution of the industrial civilisation.
Wells advanced his social and political ideas in this narrative of a nameless Time Traveller who is hurtled into the year 802,701 by his elaborate ivory, crystal, and brass contraption. The world he finds is peopled by two races: the decadent Eloi, fluttery and useless, are dependent for food, clothing, and shelter on the simian subterranean Morlocks, who prey on them. The two races – whose names are borrowed from the biblical Eli and Moloch – symbolize Wells’s vision of the eventual result of unchecked capitalism: a neurasthenic upper class that would eventually be devoured by a proletariat driven to the depths.
- ISBN: 9788660362546
- Broj strana: 106
- Pismo: latinica
- Povez: Mek
- Format: 20x14
- Godina izdanja: 2024
Herbert Džordž Vels
Herbert Džordž Vels rođen je 21. septembra 1866. u Bromliju, varošici u engleskoj provinciji Kent. Strast prema čitanju i književnosti mladi Herbert je razvio još kao dečak, a pisanjem počinje da se bavi od 1893. godine, najpre kao novinar, a zatim i kao prozni pisac i društveni aktivista. Objavljivanje romana "Vremenska mašina" (1895) predstavlja književnu senzaciju, jer iako je siže bio zabavan, roman se obavio i društvenim i naučnim temama, od klasnih sukoba do evolucije. Zatim objavljuje romane "Ostrvo doktora Moroa" (1896), "Nevidljivi čovek" (1897) i "Rat svetova" (1898). Verovatno je najpoznatija činjenica u vezi sa Ratom svetova ta da je na Noć veštica 1938. Orson Vels uživo izvodio radio-dramu, svoju verziju Rata svetova, o vanzemaljcima koji su se spustili u Nju Džerzi, zbog čega je usledila nezapamćena panika među slušaocima. Vels se posle velikog uspeha naučnofantastičnih romana okreće pisanju ljubavnih romana u kojima najnovija naučna i tehnološka otkrića koristi da bi izneo svoja politička uverenja i poglede na društvo. Napisao je brojne eseje, članke i knjige iz oblasti publicistike. Radio je nekoliko godina i kao književni kritičar za Saterdej rivju, i promovisao Džejmsa Džojsa i Džozefa Konrada. Njegovi napredni stavovi i proročanska društvena kritika obeležili su njegov život, posvećen progresivnoj viziji na globalnom nivou. Predvideo je pojavu aviona, tenkova, svemirskih putovanja, nuklearnog oružja, satelitske televizije i nečega što podseća na veb. Četiri puta je bio nominovan za Nobelovu nagradu, ali je nije dobio. To nimalo nije uticalo na značaj njegovog dela, niti na to što je nakon smrti, 1946. ostao upamćen kao „otac naučne fantastike“.
