Poeme i pesme Aleksandra Vuča

Aleksandar Vučo

Novi naslovi, Poezija, Akcija 3 za 1399

"Vučo dobija s vremenom kao jedini pesnik u nas koji se između horizontalne crte i one vertikalne opredelio za dijagonalu i time otvorio našem pesništvu nepoznati put." (Oskar Davičo)

Cena: 559,00 RSD ~~699,00~~ ušteda: 140,00 RSD (-20%)

Cene su u dinarima sa uračunatim PDV-om.

Na svom ispovedno-refleksivnom pesničkom početku (Krov nad prozorom) Vučov izraz bio je varijanta jednog tipičnog mladalačkog nemira, sa poverenjem u sliku i metaforu. Njegovo nadrealističko stasavanje pak donelo je verbalne eksperimente u savezu sa oporim poetskim humorom, koji je kulminirao sa poemama Nemenikuće i Ćirilo i Metodije, odnosno sa poemom Humor Zaspalo, tim zaumnim, burlesknim jezgrom njegovog pesničkog govora i mišljenja. Posleratni Vučo, u svetlu Algi, odlazi u „prabiljna stanja”, gde traži nove veze za stara uzbuđenja, i dalje „izvan protektorata razuma”, sa prepoznatljivom praskavom zvučnošću i amblematskim humorom, ali koji u poznim pesmama postaju tanki tvrdi oklop oko setne meditacije.

Čulna obdarenost Vučovoj poetici omogućava ono nadrealističko sondiranje i eksploataciju prostora koji su teško dohvatljivi – nadzemlje i podzemlje, podmorje, animalni organizam, vegetalna bujnost i floralnost, alge, leševi, svet mikroba, matavulja, parafina, karantina i sl.

Bojan Marković

I uspeo je. Ne samo da sve poškropi humorom nego i da ga učini dominantnim poetskim stavom i angažmanom (...) Vučo dobija s vremenom kao jedini pesnik u nas koji se između horizontalne crte i one vertikalne opredelio za dijagonalu i time otvorio našem pesništvu nepoznati put.

Oskar Davičo

ISBN: 9788660362904
Broj strana: 180
Pismo: latinica
Povez: Mek
Format: 19,6X12,7
Godina izdanja: 2024

Aleksandar Vučo

Aleksandar Vučo (Beograd, 25. septembar 1897 – Beograd, 21. jul 1985) bio je srpski i jugoslovenski nadrealistički autor, poznat po svojim književnim i filmskim doprinosima.

Aleksandar Vučo rođen je u trgovačkoj porodici u Beogradu. Kao gimnazijalac pridružio se srpskoj vojsci 1915. godine, povlačeći se s njom preko Albanije. Nakon tog iskustva, odlazi u Francusku gde završava gimnaziju u Nici i upisuje Pravni fakultet na Sorboni u Parizu. Tamo je upoznao svoju buduću suprugu, Julijanu Simeonović, s kojom je imao dva sina – Đorđa i Jovana.

Po povratku u Beograd, Vučo se okrenuo književnom radu. Godine 1923. započinje saradnju s književnim časopisima, uključujući „Puteve“ i „Svedočanstva“. Vučova prva poema, Krov nad prozorom, izlazi 1926, dok je prvi roman, Koren vida, objavio 1928. godine.

Vučo je bio jedan od osnivača beogradske nadrealističke grupe, a zajedno s kolegama pokrenuo je almanah Nemoguće – L’impossible. Godine 1932. objavljuje čuvenu poemu Nemenikuće – Ćirilo i Metodije, kao i Humor Zaspalo, delo koje je vrhunac njegovog nadrealističkog stvaralaštva. Sledeće godine, sa Dušanom Matićem, piše Podvige družine Pet petlića, klasik moderne poezije za decu.

Tokom 1930-ih, Vučo je aktivno učestvovao u književnom i političkom životu. Bio je dva puta hapšen zbog marksističkih stavova – 1937. i 1939. godine. Tokom Drugog svetskog rata proveo je pet meseci u banjičkom logoru zbog učestvovanja u Narodnooslobodilačkoj borbi.

Nakon rata, Vučo se posvetio filmskoj umetnosti i postao upravnik filmskih preduzeća u Jugoslaviji, uključujući „Zvezda-film“ i „Avala-film“. Takođe, bio je predsednik Komiteta za kinematografiju i pisao je filmske kritike i scenarije. Za svoj rad dobio je više priznanja, uključujući Sedmojulsku nagradu za životno delo, nagradu Saveza književnika za roman Raspust, kao i Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, kojim ga je odlikovao Josip Broz Tito.

Vučo je ostao upamćen kao jedan od najvažnijih predstavnika nadrealizma u srpskoj književnosti, a njegovo delo je i dalje izuzetno značajno za proučavanje ovog pravca.

Dela

Poezija:

1926: Krov nad prozorom
1932: Nemenikuće
1932: Ćirilo i Metodije
1930: Humor Zaspalo
1933: Podvizi družine Pet petlića
1935: Marija Ručara
1951: Mastodonti
1968: Alge
1978: Nepovrat Humora Zaspalog
1945: Moj otac tramvaj vozi